‘Je moet het goede gesprek voeren: “Waarom zijn dingen zoals ze zijn en waarom zouden we dat willen en moeten veranderen?’
Zijn ogen beginnen te stralen wanneer Odilon Romero vertelt over het nieuwe onderwijsconcept waar hij met zijn team aan werkt. Hij is nu een maand bezig, heeft de eerste “informatielawine” overleefd en is naar eigen zeggen goed ontvangen in zijn dubbelrol als programmamanager van Sterk Techniek Onderwijs Amsterdam en de directeur bij TASC (Tech Amsterdam Scholen Collectief) de Techschool in wording in Amsterdam. Het wordt echt vernieuwend onderwijs, een vmbo-school die nog nooit ergens anders is opgericht.’
Je bent net een maand bezig, zijn er al plannen waar je enthousiast van wordt?
‘Ja, sowieso ben ik super blij met het onderwijsconcept waarin leerlingen worden uitgedaagd om zichzelf te ontplooien. Het techniekonderwijs wordt verbonden met het bedrijfsleven, leerlingen krijgen te maken met levensechte projecten, werken met echte machines, dus het wordt heel bijzonder. We zijn nu bezig met de look-and-feel van het pand en ik kan er niet veel over verklappen, maar je zult nog nooit zo'n school van binnen hebben gezien. We gaan deze school conceptueel neerzetten, zodat je binnenkomt en denkt “wow, wat is dit?”. Vanaf het moment dat je op het schoolplein komt moet de leerervaring al beginnen’.
‘Je ziet een kentering waarbij ambachtelijk geschoolde mensen op de sociaal- maatschappelijke ladder aan het klimmen zijn.’
Waarom is deze nieuwe vorm van onderwijs zo belangrijk?
‘In Amsterdam zijn er relatief weinig leerlingen die techniekonderwijs volgen. Daar tegenover staat dat bedrijven staan te springen om technisch geschoold personeel. Er is dus een enorme gap op dit moment en wij denken dat als we het bedrijfsleven meer richting het onderwijs kunnen trekken, dat je daarmee die gap kleiner kunt maken. Je hebt in Nederland nu het vraagstuk wat ze noemen: “de nieuwe elite”; de loodgieter verdient hetzelfde of meer dan een advocaat. Je ziet daarin een kentering waarbij ambachtelijk geschoolde mensen op de sociaal-maatschappelijke ladder aan het klimmen zijn.’
Denken jullie ook na over het belang van diversiteit voor de Techschool?
‘Ja daar sta ik wel bij stil. Wetenschappelijk is al heel lang aangetoond dat als je meer diversiteit en inclusie hebt, je concurrentiekracht en je innovatie omhoog gaat. Los daarvan is het ook heel belangrijk dat je als school, als spil in een maatschappij, aansluit bij je omgeving. Dat je nadenkt over hoe je ervoor zorgt dat in een schoolomgeving iemand zich ook erbij voelt horen en dat iedereen gelijke kansen krijgt. Als ik daar als directeur een rol in kan spelen, zelfs al is dat een druppel op de gloeiende plaat van een groot sociaal maatschappelijk systeem, dan vind ik het een hele mooie uitdaging om daarover na te denken. Ik hoop met mijn team daar een bijdrage aan te leveren.’
‘Om te zorgen dat je als school inclusiever wordt hoef je geen hele grote stappen te zetten. Zorgen dat elke leerling zich welkom en gesteund voelt, dat je in je onderwijs ook programma's creëert om ervoor te zorgen dat mensen bijvoorbeeld niet uitvallen. Daar moet je energie en tijd in stoppen en dat begint met het vertrouwen dat we dat met zijn allen gewoon kunnen. Je moet het goede gesprek voeren met elkaar: “Waarom zijn dingen zoals ze zijn en waarom zouden we dat met zijn allen willen en moeten veranderen?”’
Een tijdje terug sprak ik met Sahar van VHTO over gender in de techniek, is dit iets waar jullie ook over nadenken?
‘Absoluut, dat is een grote component binnen het programmamanagement van Sterk Techniek Onderwijs. Meisjes zijn nog steeds relatief ondervertegenwoordigd binnen techniekonderwijs, dus dat gaan we bijvoorbeeld in onze campagne oppakken. Vanaf 9 januari zal je in heel Amsterdam zien dat wij heel veel gaan doen om leerlingen te werven en daar zullen ook elementen in zitten om meisjes te bewegen om te kiezen voor TASC. Techniek zit om ons heen, het zit in alles en dat betekent ook diverse vakgebieden en diverse profielen, hierin zitten hele interessante elementen voor zowel jongens als meisjes. Hoewel je ook op moet passen daar niet altijd te veel verschil in te maken, want er zijn ook heel veel meisjes die het juist leuk vinden om lekker met de handen en aan technische uitdagingen te werken. Ik praat zelf liever van hele leuke, goeie leerlingen ongeacht wie ze zijn en welk geslacht ze hebben. Maar daar moet wel aandacht naar, dat is zeker waar.’
‘Wij willen niet alleen over verandering praten, maar ook daadwerkelijk onderwijs op een andere manier aandragen bij leerlingen.’
Wat maakt deze plek nu zo passend juist voor jou?
‘Op persoonlijk niveau vind ik het superleuk om weer in Amsterdam te werken, het is wel een beetje mijn stad. Een stad die bruist, die multicultureel is en waar diversiteit en inclusie hoog op de agenda staan en ook de dagelijkse werkelijkheid is van iedereen. Professioneel gezien past deze plek omdat het heel erg aansluit bij hoe ik kijk naar onderwijs. Ik loop al een tijdje rond in het onderwijs en ik denk dat we op een kruispunt zijn beland waarbij we het onderwijs moeten gaan innoveren. In het onderwijs wordt van oudsher best wel veel gepraat over verandering, maar in werkelijkheid is het toch wel veel van hetzelfde. Wij willen nu een poging wagen niet alleen over verandering te praten, maar ook daadwerkelijk met een nieuw onderwijsconcept en met een state of the art leeromgeving, onderwijs op een andere manier aan te dragen bij leerlingen.’
Wat hoop je voor de toekomst?
‘Ik hoop dat de Techschool een school wordt die innovatief is, ondernemend, waarin elke leerling zich welkom voelt en de eerste stappen in een schoolcarrière kan zetten. Dat we een verwevenheid bereiken met het bedrijfsleven. Dat bedrijven zeggen: “ik haal mijn leerlingen op bij TASC.” En de grote droom is dat we uiteindelijk meerdere TASC-schools hebben die het techniekonderwijs stevig op de kaart zetten in Amsterdam en omstreken. Als we dat bereiken dan ben ik heel trots.’